Нарантуул зах дээр хөл гишгэх зай алга. Гэхдээ энэ бол онцгой өдөр огт биш. Жирийн л нэг ажлын өдөр санж. Харин худалдаа эрхлэгчид үүрийн гэгээтэй уралдаж очоод үдшийн бүрийгээр “хаалгаа” хаана. Амьдралын ийм нэг эгэл хэмнэлд 20 гаруй жилийг өнгөрүүлж буй Ч.Үүрцайхтай уулзсан нь учиртай. Түүний бизнес хамгийн содон нь. Зарим өдөр худалдаачид орлого тааруу, үйлчлүүлэгч цөөн өнждөг бол Ч.Үүрцайхын бизнес хамгийн эрэлттэй нь.
Эрэлт, ачаалал их учраас Ч.Үүрцайхын хувьд 24 цаг, ажлын долоон өдөр цаасан хайрцагны дунд өнгөрөх өдөр хоногууд бишгүй их. Түүнтэй ярилцахаар очих үед ч үйлчлүүлэгч тасрахгүй, гар утас нь чөлөө завгүй байв. Амсхийх зав гарвал хайрцагнуудаа цэмцийтэл өрж, хураана. Дэргэд нь хэсэг ажиглавал  200 ширхэг хайрцагийг шалмаг гэгч нь машин дээр ачаад, хаягийг нь өгөөд явууллаа. Ээлжит хүргэлт гарч байгаа нь энэ аж.
Ч.Үүрцайх цаасан хайрцагны бизнесийнхээ талаар “Анх манай ах Ч.Эрдэнэхүү санаачилсан. Тэгээд аав, ээж, хоёр ахын хамт гэр бүлийн бизнес болгоод нэг л мэдэхэд 21 жил болсон байна. Энэ хугацаанд хэр их цаасан хайрцаг эргэлдүүлснийг тооцох аргагүй. Нэлээн их тоо гарах байх. “Нарантуул” олон улсын худалдааны төв 2001 онд ашиглалтад орж байлаа. Тэр үед цаасан хайрцаг борлуулдаг олон хүн байсан ч цагийн аясаар шигшигдээд цөөрсөн. Одоо Ч.Эрдэнэхүү ах болон бэр эгчийн хамт ажилладаг. Би арван жилээ төгсөөд гааль татвар, нягтлан бодох чиглэлээр их сургууль төгсч мэргэжил эзэмшсэн. Арван жилийн сурагч, оюутан байхаасаа л хичээлийн хажуугаар гэрийнхэндээ туслаж цаасан хайрцаг борлуулдаг байсан. Уг нь их сургууль төгсөх үед Замын-Үүдийн гаалиас хоёр сая төгрөгийн цалинтай ажлын санал ирсэн л дээ. Тухайн үед гэр бүлтэй болчихсон байсан учраас гэр бүлийнхээ харилцааг авч үлдэхийн тулд татгалзсан. Хотод нягтлан бодогчоор ажиллая гэтэл цалин 250-400 мянган төгрөг байсан учраас буцаад цаасан хайрцагны бизнесээ эрхэлсэн. Одоо бол харамсдаггүй ээ. Эндээс өөрийн бүх хэрэгцээгээ хангаж байна. Мөн энэ ажилдаа үнэхээр дуртай” гэлээ.
Эх сурвалж: “Зууны мэдээ” сонин